در آتش رشوه گیر و رشـوه دادن
فسادِ مال را بر آن نهــــــــــــادن
حرام این روزی و رزقش مپنـــدار
حدیث از مرسلِ دانا گشـــــادن
***
دلم دار و ندارت را ببخشـــــــــای
تن و روحت به هر سازی نیاسای
شمردم لحظه ی هجرم رسیـده
ثوابِ باز تابت مانده بر جــــــــای
***
نوشتم بر دلم عشقم فرامــوش
فنا کردم هزارن قصّــــه از دوش
سبک گشته دلم چون باد بادک
تو پروازش ستاره کرده آغــوش
***
پریشانم زیارم بی خبر رفــــــــــت
تک و تنها به شهری در سفر رفت
دلم دلواپسِ برگشتنش شــــــــد
بنازم کاکلم با بی خطر رفــــــــت
***
شبم مبهوتِ عشق و آشنایـــی
به ناحق از دلم کرده جدایــــــی
تنم در کوره ی آتش فرا خوانـــد
چو خاکستر شده از بی وفایی
***
تو دردِ روزگار چرخیــدم ای دل
سرِ قبر و مزار نالیـــدم ای دل
دلم از قهر و غم فارغ نگشته
درونِ آبشار غلطیـــدم ای دل
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/11/1391
:: برچسبها:
رباعیات حسّانی 5 ,
:: بازدید از این مطلب : 1974
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3